یکی از مهم‌ترین عوارض ترک قلیان زیاد شدن اشتها و ایجاد اضافه وزن می‌باشد.
یک تا چند روز پس از ترکش، ناگهان اشتها زیاد می‌شود. در دود قلیان دو ماده شیمیایی به نام دوپامین و سروتونین وجود دارد.
این مواد باعث کاهش اشتها می‌شوند.
زمانی که فرد شروع به ترک قلیان می‌کند، به دلیل عدم ورود این مواد به بدن،
به طور ناگهان دچار افزایش اشتها می‌شود و تمایل بسیاری زیادی به خوردن شیرینی‌جات و کربوهیدرات‌ها پیدا می‌کند.
دو هفته پس از شروع به ترک ناگهانی قلیان فرد بین دو تا پنج کیلو چاق‌تر می‌شود.
وقتی شروع به ترک قلیان می‌کنید ممکن است با مشکلاتی روبرو شوید.
عوارض ترک قلیان شامل ناراحتی‌های ذهنی، عاطفی و جسمی است.
در اولین هفته پس از ترک به ویژه در روزهای سوم تا پنجم، حال فرد خیلی بد می‌شود.
تمایل شدید به مصرف دوباره نیکوتین، تعریق زیاد، سوزش دست و پا، سردرد، سرگیجه،
تهوع، گرفتگی روده، سرفه، گلودرد، اضطراب، افسردگی، تحریک پذیری، یبوست، خستگی،
افزایش وزن عوارض ترک به شمار می‌روند.
از بین تمام این مشکلات سردرد، بی‌خوابی و تمایل به مصرف دوباره از رایج‌ترین و شایع‌ترین عوارض ترک قلیان می‌باشند.
برای درمان عارضه بی‌خوابی می‌توانید مشغول به فعالیت‌هایی شوید که چشم‌های خود را خسته کنید
و راحت‌تر به خواب بروید. به مرور زمان مشکلات ذهنی، استرس و اضطراب،
تحریک پذیری زیاد و افسردگی نسبت به روزها و هفته‌های اول کاهش می‌یابد.
ترک قلیان
با هر بار مصرف قلیان، نیکوتین موجود در دود تنباکو وارد جریان خون می‌شود.
پس از این که نیکوتین به کبد می‌رسد و توسط آنزیم‌های کبدی به کوتینین تبدیل می‌شود
و در نهایت به وسیله کلیه‌ها و از طریق ادرار دفع می‌شود.
کوتیتنین حدود سه ماه بعد از کشیدن قلیان در بدن مصرف کننده باقی می‌ماند.
مدت زمانی که طول می‌کشد، قلیان را ترک کنید به میزان نیکوتین وارد شده به بدن بستگی دارد.
هر چه تعداد دفعات استعمال بیشتر باشد، ترک قلیان به زمان بیشتری نیاز دارد.
